Mevrouw de voorzitter, geacht college, beste collega’s,
In een ruimte in de Poortersloge staan sinds begin mei, ter gelegenheid van de tentoonstelling (door ROTOR) over de Chinese wolhandkrab, twee aquariums opgesteld. De bodem is bedekt met zand en steen. Groen is er niet te bespeuren.
Bij de aanvang van deze expo op 5 mei waren de waterbakken goed bevolkt met deze schaaldieren. Enkele dagen na de opening werd ik ingelicht van massale sterfte. Ik ging op onderzoek uit en achterhaalde dat ’s avonds, bij het sluiten van de deuren om 18 uur, de hoofdzekering werd uitgezet. Pas de volgende morgen om 9 uur werd de elektriciteit opnieuw ingeschakeld. Gevolg: gedurende 15 uur per etmaal werkten de zuurstof- en zuiveringsfilters niet. En alsof dit nog niet genoeg was begonnen de krabben ook elkaar op te peuzelen. Omdat hen te weinig of geen voeding werd gegeven.
Op 21 mei ll. bracht ik het college schriftelijk op de hoogte van deze dierenverwaarlozing. Ondertussen diende ik ook bij Dierenwelzijn Vlaanderen klacht in. Tien dagen later kreeg ik het antwoord van de stad: “Uw inlichtingen kloppen niet. De hoofdzekering wordt niet uitgezet en er wordt voldoende eten gegeven.”.
Ik word dus niet geloofd. Jullie weten dat ik nooit iets beweer vooraleer ik steevast overtuigd ben van mijn gelijk. Ik ga zelf op onderzoek uit, neem contact met de diensten, neem foto’s en indien nodig haal ik er de wetteksten en reglementen bij.
Onmiddellijk na de ontvangst van mijn schriftelijke vraag werden beide aquariums op een apart circuit aangesloten zodat ook tijdens de sluitingstijden zuurstof- en zuiveringsfilters bleven werken. Ook kregen de krabben dan wel voeding (vis).
Ik vind het straf, ja cru zelfs, dat ik volgens het stadsbestuur leugens vertel. En dàt neem ik niet. Ik heb bewijzen en foto’s van mijn gelijk.
Ik heb de indruk dat het stadsbestuur niet op de hoogte is van de startsituatie en zeker ook niet van de situatie erna. Ik weet ook niet bij wie er werd geïnformeerd, sommige info werd bewust achterwege gelaten. Sinds 7 juni bevindt er zich geen enkele krab meer in beide waterbakken. Er zijn nu wel plakkaten van de Vlaamse Overheid, Departement Omgeving, Dienst Dierenwelzijn, aangebracht.
Graag kreeg ik dus meer en correcte uitleg van het stadsbestuur.
Antwoord van de bevoegde schepen:
Burgemeester Renaat Landuyt. – Dank u mevrouw de voorzitter. Geachte collega’s, mijnheer De Bondt, eerst een misverstand. Het is niet omdat er in een brief van ’t stad naar u gericht staat dat de inlichtingen die u gekregen hebt verkeerd zijn dat de stad beweert dat jij liegt. Dit is niet de intentie en ook niet wat er geschreven staat, want ik heb dat nog een keer nagekeken. Ik ken uw manier van werken, ik ken uw dierenliefde, maar ik weet ook dat je correct werkt, maar je moet dat ook aanvaarden van de diensten. Als de diensten aan mij melden dat de inlichtingen die jij naar voor brengt niet juist zijn, dan ga ik er ook vanuit dat de diensten de waarheid zeggen zonder dat ik beweer dat jij de waarheid niet zegt. Jij hebt inlichtingen gekregen en zij zeggen dat die inlichtingen niet juist zijn, wat ze ook niet waren. Wat dan het tweede probleem betreft, want er was een probleem, het is een probleem dat zich situeerde binnen de Vlaamse overheid. In het kader van het – het is een beetje kafka hoor – kunstenproject Beaufort, Triënnale rond de wolhandkrabben. Wolhandkrabben zijn dieren die je verplicht moet vernietigen. Dat is eigenlijk de regel. Voor dat je spreekt van dierenwelzijn, dit zijn dieren die je moet vernietigen, dit is wetgeving. Om de problematiek te kunnen uitleggen en omwille van het kunstproject heeft Natuur & Bos een vergunning gegeven aan die mensen, aan die kunstenaars die dat project naar voor wilden brengen in het kader van een kunstproject dat ze die dieren een eind langer mogen laten leven. Tot na de tentoonstelling staat hier. En uiteraard wil die vergunning niet zeggen dat je je niet moet houden aan de veiligheid van de voedselketen en inzake dierenwelzijn ook, moet je dus de regels volgen. Maar dit is wat de kunstenaars hebben gekregen van de Vlaamse overheid, een vergunning om die dieren niet dood te doen, maar wel tentoon te stellen, letterlijk. En nadien komt er op uw vraag een andere dienst van Vlaanderen tussen, departement omgeving en dierenwelzijn die dan zegt dat als je dieren tentoonstelt moet je een soort dierentuin zijn en moet je aan bepaalde voorwaarden voldoen, wat in alle eerlijkheid niet in die vergunning staat. Dus de burger is op dat moment tamelijk misleid en nogmaals, hij doet de dieren niet dood, hij laat ze leven om te tonen hoe zo’n dieren functioneren. Zijn er problemen geweest bij die dieren? Ja, maar dat heeft niets te maken met elektriciteit afsluiten of lucht, het had te maken met ergens schimmel of zoiets. Het is een beetje oneerbiedig uitgedrukt, eigenlijk ongedierte. En daar zijn problemen rond geweest, men heeft ze zolang mogelijk proberen te kweken, maar dat is duidelijk geen dier om te kweken. Het is een dier dat je eigenlijk wettelijk moet vernietigen. En dankzij de tussenkomst van dierenwelzijn Vlaanderen zijn die beesten eerder dood gedaan dan normaal. Dat is eigenlijk het effect van het dierenwelzijn in dit dossier. Maar nogmaals, wij hebben nooit beweerd dat jij zou gelogen hebben, we hebben alleen gezegd dat de inlichtingen die je gekregen hebt niet juist waren.
Raadslid Hugo De Bondt. – Excuses aanvaard, burgemeester, bedankt voor de uitleg.
Burgemeester Renaat Landuyt. – Dank u.