Bij een bezoek aan het Daverlogebouw vernam ik dat sinds oktober verleden jaar het leidingwater in het Daverlogebouw niet drinkbaar meer zou zijn. Zelfs gekookt mag het niet aangewend worden om warme dranken zoals koffie of thee te zetten. Sindsdien brengt het stadspersoneel zelf hun drinkwater mee.
Het leidingwater zou wel reeds geanalyseerd geweest zijn, maar tot op vandaag wordt het personeel verstoken van elke informatie of het water wel dan niet drinkbaar is en blijft. En dus blijven die mensen met flessen drinkwater van de supermarkt zeulen. In de keuken van de dienst bevolking is er een waarschuwing gekleefd met melding dat het leidingwater ondrinkbaar is. In het openbaar toilet daarentegen helemaal niets. Ikzelf stelde vast dat een jonge sporter er van het leidingwater dronk. Maar waarom moet het personeel ‘leidingwater’ drinken? De meeste grote werkgevers stellen toestellen met koffie, water… (met of zonder koolzuur) ter beschikking. Er zijn diverse firma’s die gekoeld water of waterboilers leveren aan bedrijven.
Vrijdag 4 augustus 2017 nam ik telefonisch contact op met schepen Hilde Decleer, bevoegd voor stadsgebouwen, om haar te wijzen op dit nieuwe probleem in het gebouw. Volgens de verklaring van de schepen zou ze er zelf nog maar sinds twee weken van op de hoogte zijn gebracht.
Volgens het ARAB (Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming) en Codex ‘Refters, dranken en verpozingslokalen, meer bepaald onder de rubriek dranken het volgende: In functie van de aard van het werk en de aard van de risico’s, stelt de werkgever drinkwater of een andere drank ter beschikking van de werknemers. De distributiepunten zijn gemakkelijk bereikbaar en individuele drinkbekertjes, eventueel voor eenmalig gebruik, worden ter beschikking gesteld. Wat wil zeggen wanneer er geen drinkwater ter beschikking kan worden gesteld via de normale distributiekanalen men desnoods drinkwaterfonteinen moet plaatsen.
Wat de gezondheid van de bevolking betreft moeten dus eveneens voldoende drankfonteinen voor bezoekers en sporters worden geplaatst en de vermelding in de toiletten en de openbare plaatsen dat het leidingwater niet drinkbaar is. Tevens stel ik mij de vraag of de uitbaters van de cafetaria hiervan op de hoogte zijn, of zij dit water gebruiken om eten klaar te maken of groenten te reinigen. In dit geval ben ik ook genoodzaakt om niet alleen de FOD WASO hiervan in te lichten maar eveneens de Dienst Volksgezondheid.
Ik deelde de schepen dan ook mee dat et personeel aldaar maandagnamiddag in het bezit moet worden gesteld van drinkbaar water door de werkgever ter vervanging van het besmette leidingwater en dit zo lang het leidingwater ondrinkbaar is. Mevrouw Decleer zou haar collega schepen M. Esquenet, bevoegd voor het personeel, ook onmiddellijk op de hoogte brengen. Ons gesprek heb ik dan ook onverwijld via mail aan de beide schepenen bevestigd.
We zijn nu negen maanden verder. Graag kreeg ik antwoord op de volgende vragen:
- Hoe kan het dat de schepenen pas na meer dan acht maanden op de hoogte werden gebracht van dit probleem?
- Wanneer werd de stedelijke preventiedienst op de hoogte gebracht?
- Werden op de Comités PBW de vakbondsorganisaties hiervan op de hoogte gebracht door de werkgever?
- Zo ja, waarom hebben de vakbondsvertegenwoordigers niks ondernomen?
- Zo neen, waarom hebben de werkgever en de vakbonden de preventieadviseur alsook de arbeidsgeneesheer daar tegenwoordig niet ingelicht?
- Wat is de oorzaak dat het water ondrinkbaar is?
- Is de verdeling van het ondrinkbare water algemeen of doet dit probleem zich enkel voor in bepaalde ruimten van het gebouw?
- Waarom werd er geen vermelding geplaatst in de toiletten en de openbare plaatsen dat het het leidingwater niet drinkbaar is?
- Waarom werd het leidingwater niet afgesloten?
- Waarom wordt het personeel niet op de hoogte gebracht van de evolutie in deze?
- Wanneer zal de toestand terug genormaliseerd worden en mag weer zonder gevaar voor de gezondheid van het leidingwater gedronken worden?
- Wat zal er worden ondernomen om dit euvel eindelijk uit de wereld te helpen?
- Zal de stad, als werkgever, gekoeld water of waterboilers ter beschikking stellen voor het personeel?
Antwoord ontvangen op 19/09/2017
Het analyseren van drinkwater en vaststellen van een probleem is één zaak, de oorzaak detecteren en hieraan remediëren is een andere kwestie… en zelfs het stadslabo kan hierbij moeilijk helpen. De oorzaak ligt vaak in een klein hoekje en meestal is het empirisch gaan zoeken naar de oplossing. Het heeft meestal te maken met lange stilstand van water of een lokale vervuiling aangezien de leidingen nog relatief nieuw zijn. Soms geeft een 2e analyse van een eerder negatief resultaat, om onverklaarbare reden wel een goed resultaat
In Daverlo kon de voorbije maanden wel degelijk drinkbaar water getapt worden De punten die op een bepaald ogenblik niet voldeden, werden als zodanig gemarkeerd. Het is geen gemakkelijk te verhelpen materie, waarbij zelfs specialisten (stadslabo, Farys, externe firma’s) moeilijk correcte remedies, suggesties of raad kunnen geven. In oude gebouwen ligt de oplossing vaak in het (deels) vervangen van de leidingen of het spoelen van deze. In nieuwbouw echter kunnen ze dit om evidente redenen niet doen. We doen er echter alles aan om oplossingen te zoeken.
Hoe kan het dat de schepenen pas na meer dan acht maanden op de hoogte werden gebracht van dit probleem? De dienst doet heel frequent analyses van drinkbaar water en heeft in dit verband permanent overleg met het stadslabo. Het duurt vaak een tijd vooraleer het resultaat van een wateranalyse is gekend, dit als gevolg van het vereiste tijdsverloop van een bacteriologisch onderzoek. Gelukkig vragen niet alle resultaten van de analyses een communicatie naar de gebruikers en de verantwoordelijke schepen. Het vraagt dus wat opvolging en discipline om die nodige communicatie op een correcte manier te doen. Gezien de vele analyses, communiceren ze die niet allemaal naar de schepen. Afhankelijk van de resultaten, wordt dat wel gedaan, maar dat blijkt dan pas na verloop van tijd. Omdat het gebouw her niet helemaal zonder drinkbaar water zat, was dat niet gebeurd.
Wanneer werd de stedelijke preventiedienst op de hoogte gebracht? Het stadslabo en de dienst IDPBW waren onmiddellijk op de hoogte.
Werden op de Comités PBW de vakbondsorganisaties hiervan op de hoogte gebracht door de werkgever? 1. Zo ja, waarom hebben de vakbondsvertegenwoordigers niks ondernomen? 2. Zo neen, waarom hebben de werkgever en de vakbonden de preventieadviseur alsook de arbeidsgeneesheer daar tegenwoordig niet ingelicht? De dienst IDPBW oordeelt, in overleg met de dienst Leefmilieu, in hoeverre dit een agendapunt wordt voor het BOC. Waarom vakbondsvertegenwoordigers niets hebben ondernemen, wordt best aan henzelf gevraagd. Wellicht omdat slechts enkele aftappunten werden beoordeeld als niet drinkbaar. Er blijven/bleven in het gebouw nog altijd aftappunten beschikbaar met drinkbaar water. Er is dus nooit een situatie geweest waarop het personeel geen beschikking had over drinkbaar water. In die zin moest ook de arbeidsgeneesheer niet direct worden geïnformeerd.
Wat is de oorzaak dat het water ondrinkbaar is? De analyses duidden op een te hoog kiemgetal. Hierdoor werd het water wel als ondrinkbaar verklaard, doch de risico’s bestaan enkel t.o.v. meer kwetsbare gebruikers met een verzwakte weerstand, zoals kleine kinderen, bejaarden en zwangere vrouwen.
Is de verdeling van het ondrinkbare water algemeen of doet dit probleem zich enkel voor in bepaalde ruimten van het gebouw? De analyse van ondrinkbaar water werd enkel vastgesteld op enkele punten in het gebouw: kitchenette bibliotheek, één aftappunt n de cafetaria (enkel gebruik als spoelwater, niet voor consumptie) en drinkfontein sportdienst.
Waarom werd er geen vermelding geplaatst in de toiletten en de openbare plaatsen dat het leidingwater niet drinkbaar is? Op alle plaatsen waar het water ondrinkbaar is, werd het als zodanig ter plaatse met bestickering aangeduid.
Waarom werd het leidingwater niet afgesloten? Het leidingwater werd net afgesloten omdat het niet algemeen verontreinigd was/is. Ter hoogte van de teller was/s het water zelfs ok.
Waarom wordt het personeel niet op de hoogte gebracht van de evolutie in deze? Het is niet evident, en bovendien delicaat om de gebruikers permanent op de hoogte te houden van de evolutie. Correcte communicatie, zonder paniek te veroorzaken is vaak een evenwichtsoefening. Een tijdlang zijn ze bijvoorbeeld bezig geweest met het aanpassen van de hardheid van het water. Dat is een vrij technische aangelegenheid, die moeilijk correct is te vertalen naar de gebruikers. Bovendien kan, om boven geschetste reden, ook niet altijd worden medegedeeld wanneer de oplossing er zal zijn.
Wanneer zal de toestand terug genormaliseerd worden en mag weer zonder gevaar voor de gezondheid van het leidingwater gedronken worden? Dat zal van het resultaat van de nieuwe analyse afhangen en de wijze van remediëring die mogelijks zal moeten worden toegepast.
Wat zal er worden ondernomen om dit euvel eindelijk uit de wereld te helpen? We doen er alles aan om de problemen op te lossen, maar wat precies zal worden ondernomen na volgende analyse, hangt van de diagnose af.
Zal de stad, als werkgever, gekoeld water of waterboilers ter beschikking stellen voor het personeel? Neen.