“Jullie moeder wordt meer dan honderd”
Op zaterdag 4 juni ll. vierden wij ons moeder haar 101ste verjaardag. Na de viering van haar 100ste verjaardag verleden jaren kozen wij voor een serene viering. Haar gezondheid laat het niet meer toe om drukke momenten te beleven. In beperkte familiale kring en in alle rust vierden wij haar dag!
Mijn moeder, Joanna Weymiëns, werd als enig kind geboren te Willebroek op 4 juni 1921. Haar vader Pieter Willem (Guillaume) Weymiëns (+ Gent op 8 augustus 1961) was toen handelsreiziger. Haar moeder Philippine Seghers (+ Gent op 4 oktober 1947) was toen huishoudster. Joanna doorliep er de lagere school.
In 1932 of 1933 verhuisde de familie naar Gent. Haar vader startte er een bedrijf op voor de produktie van onder meer dynamo’s. Haar moeder nam er de boekhouding voor haar rekening. Mijn moeder doorliep het (Franstalig) katholiek onderwijs in haar woonplaats bij de zusterorde ‘Les Dames de Sainte Marie’. Studies die zij succesvol afsloot.
In 1939 startte zij rechtenstudies aan de Rijksuniversteit van Gent. Daar leerde zij haar 7 jaar oudere toekomstige echtgenoot Albert De Bondt kennen met wie zij een romance aanging. Mijn vader doorliep er toen zijn laatste jaar geneeskunde die hij bij het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1940 met grote onderscheiding afsloot.
Op 8 november 1941 huwde mijn moeder op 20-jarige leeftijd met haar grote liefde mijn vader. Tijdens de ganse oorlog stond zij haar echtgenoot en andere artsen bij in ziekenhuizen en veldhospitalen om zieken en gewonden te verzorgen. Ook nadat mijn vader door de Duitse bezetter werd opgepakt en gevangen gezet. Na zijn vrijlating hervatte hij zijn opdracht. Tot het einde van de oorlog zouden zij dit samen blijven doen.
De oorlog liep op zijn einde. Een moeilijke periode van verdriet, onzekerheid en onmacht zouden voor mijn ouders aanbreken… (*) Op 9 november 1944 werd mijn oudere broer geboren. Enkele maanden later werd mijn vader tijdens de repressie onterecht opgepakt en weggevoerd naar het Kamp van Lokeren. Achtervolging, insinuties, beschimpingen en vernederingen werden mijn moeder’s deel. Ze voelde zich met haar eerstgeborene niet langer veilig en trok opnieuw in het veilige nest van haar ouders. Ze nam er tijdelijk de zorg voor haar zieke moeder van haar vader over.
Op 8 januari 1947 verlieten mijn ouders Gent en vestigden zich definitief in Brugge waar de artsenpraktijk werd opgestart. Mijn moeder nam het secretariaat voor haar rekening. Negen maanden later stierf haar moeder. In de loop der jaren bracht zij nog vier kinderen ter wereld. De artsenpraktijk barstte na tijd uit haar voegen en de woonst aan ‘t Stil Ende werd veel te klein voor het kroostrijk gezin. Er werd uitgekeken naar een nieuwe lokatie.
Begin de zestiger jaren betrok het gezin de nieuwgebouwde en grotere woonst met praktijkruimte in de Karel de Stoutelaan 107. De architect was mijn grootvader (**). Naast haar drukke bezigheid als moeder was ze nog veel aanwezig in mijn vader zijn artsenpraktijk. Ze was zeer graag gezien. Haar glimlach en vriendelijkheid blijven velen nog steeds bij. In 1961 werd haar allereerste auto aangekocht: een crèmekleurige Renault Dauphine Ondine. Dat gaf haar dat beetje vrijheid dat ze dikwijls zo nodig had! In dat jaar ook moest zij afscheid nemen van haar vader. Hun band was zo sterk. Het heeft veel tijd gevraagd om dit verlies te aanvaarden en te verwerken.
In 1965 werd haar ‘Dauphientje’ vervangen door de spotievere sneeuwwitte Renault Caravelle Cabriolet. Fier reed ze dan door de stad. In de zomers, bij zonnig weder, reed ze dan met een paar van ons naar Blankenberge. Na een namiddag aan het strand paradeerde ze dan nog eens graag op de Dijk… ‘s Zondags, wanneer ons vader kon, reden wij met z’n allen in zijn grote Ford naar zijn favoriete bestemming: de bosjes van Wenduine. Dàt was een écht feest voor ons, want dat gebeurde zeer zelden.
Mijn moeder was (en is het nog steeds!) een mooie verschijning. Velen herinneren haar nu nog toen ze met haar witte Caravelle door het centrum reed. Hoe ze elegant op hoge hakken, mooi gekleed met decolleté, fier en zelfbewust door de Steenstraat paradeerde. Menig mannenhart liet ze op hol slaan…
Haar favoriete vakantiebestemming was steevast de Franse Azurenkust: Nice en Cannes. Samen met mijn vader ontmoette zij er heel wat internationale sterren van het witte doek. Liz Taylor en Richard Burton, Sophia Loren, Gina Lollobrigida en Audrey Hepburn waren voor haar geen onbekenden. Ze voelde haar zo goed in hun gezelschap. Converseren was voor haar geen probleem, ze is immers vijf talen machtig. Meer dan eens werd haar een filmrol aangeboden. Maar steevast koos ze voor haar echtgenoot en kinderen. Ik vraag mij soms af ‘Wat als?’.
Niet alleen mijn moeder maar ook mijn vader kon prachtig zingen. Ik herinner mij nog levendig hun samenzang: mijn vader was een diepe bas, mijn moeder een sopraan. Hoe ze samen het ‘Avé Maria’ van F. Schubert zongen. Hoe mijn vader solo liederen zong van zijn idool Paul Robeson… Prachtig. Bij de gedachte alleen al kippenvelmomenten voor mij.
Vanaf de zeventiger jaren verlieten wij één voor één het ouderlijk nest. De eerste tekenen van mijn vader zijn zware ziekte manifesteerde zich midden de jaren 70. De pijn werd steeds heviger en ondraaglijker. Het autorijden werd steeds moeilijker. Stappen ging niet meer. De concentratie was er niet altijd meer. Uiteindelijk besloot hij om met zijn praktijk te stoppen. De zorg kwam meer en meer op mijn moeder haar schouders te liggen. Uiteindelijk overleed mijn vader in het Brugse Sint-Jozefsziekenhuis (Komvest) op 7 juni 1979.
Als 58-jarige weduwe moest mijn moeder alleen verder door het leven. En ja, ze maakte er het beste van. Ze werd gespaard van zware ziekten en kon tot voor enkele jaren nog alleen wonen. Een lelijke val dwong haar opgenomen te worden in een Brugs woonzorgcentrum. Ze wordt er liefdevol en met de beste zorgen omringd. Mede door deze zorgen is zij zo oud kunnen worden.
(*) Zie mijn vorige blogs ‘Levensloop van mijn vader Dr Albert De Bondt’, deel 1 en deel 2 – (**) Zie Jan-Albert De Bondt – Wikipedia
Foto: Joanna Weymiëns 40 jaar (Familie-archief De Bondt)
