Welkom in de niet-conforme Astridlaan van Assebroek, die extreem onveilig is ter hoogte van waar de familie Spanoghe woont. Ik begrijp goed waarom vader zaliger, dokter Spanoghe, een record aantal medische interventies moest uitvoeren toen hij daar woonde en werkzaam was.
Ik ben op goed geluk, zonder enige zichtbaarheid in geen enkele van de twee rijrichtingen – en dus zonder te weten of er een auto kwam aangereden – vanuit de Michel Van Hammestraat de Astridlaan moeten oprijden richting Brugge (linksaf dus). Bij de eerste poging mocht ik op de rem trappen en snel in achteruit terug. Bij de tweede poging had ik meer geluk. Voelde een beetje als Russische roulette spelen met m’n wagen.
Ik kan niet begrijpen dat ons stadsbestuur aan de Vlaamse minister voor mobiliteit Lydia Peeters heeft geadviseerd dat de heraanleg van de Astridlaan niet prioritair was en dat het louter om een ‘subjectief onveiligheidsgevoel’ ging van enkele verzuurde mensen die daar wonen. En dan achteraf de schouders ophalen en zeggen dat het de bevoegdheid van de provincie en de Vlaamse overheid is en dat stad Brugge daar geen verantwoordelijkheid of bevoegdheid toe heeft. Je moet het maar durven!
